...

Δευτέρα, Ιουλίου 07, 2014


Γιορτάζοντας τον ερχομό του καλοκαιριού και την προετοιμασία των διακοπών, διοργανώνουμε μεγάλη, 6πλη κλήρωση!!!

- Οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ προσφέρουν 2 αντίτυπα του μυθιστορήματος της Ιώ Τσοκώνα, "Το Πέρα Των Ελλήνων",
- Οι εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ προσφέρουν 2 αντίτυπα του μυθιστορήματος της Μαρίας Παπαγιάννη, "Εκεί Και Πάντα Αλλού",
- Οι εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ προσφέρουν 2 αντίτυπα του μυθιστορήματος της Lauren Kate, "Το Δάκρυ",
- Οι εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ προσφέρουν 3 αντίτυπα του μυθιστορήματος της Βασιλικής Λεβεντάκη, "Στα Μονοπάτια Του Καπνού" και 3 αντίτυπα του μυθιστορήματος της Γεωργίας Κακαλοπούλου, "Μελωδία Στη Θύελλα",
- Οι εκδόσεις ΚΕΣΤΟΣ προσφέρουν 2 αντίτυπα του μυθιστορήματος της Christina Lauren, "Όμορφο Κάθαρμα",
στο blog "Το Μεγαλείο Των Τεχνών" και τους αναγνώστες του.

Για να συμμετάσχετε στην κλήρωση, δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε τα παρακάτω βήματα:
- Κάντε like στην σελίδα του blog στο Facebook:
- Προσκαλέστε όσους περισσότερους φίλους σας μπορείτε μέσω της εφαρμογής "Refer A Friend" που βρίσκεται στο άνω δεξί μέρος της σελίδας.
- Κάντε like στην σελίδα των παραπάνω εκδόσεων στο Facebook:
- Πατήστε like ή αφήστε comment στη σχετική με τον διαγωνισμό ανάρτηση, την οποία θα βρείτε στη σελίδα μας στο Facebook.
- Να κάνετε κοινοποίηση της προαναφερόμενης ανάρτησης.

Η κλήρωση ξεκινάει σήμερα, 07/07/2014 και λήγει 13/07/2014. Οι νικητές θα ανακοινωθούν μέσα από την σελίδα μας στο Facebook αλλά και μέσω του blog, με σχετική ανάρτηση, όπως και για την παραλαβή των δώρων τους.

Καλή επιτυχία σε όλους...

Posted on Δευτέρα, Ιουλίου 07, 2014 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

2 comments

Κυριακή, Ιουλίου 06, 2014

Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Όταν η Κέιτ, ανύπαντρη μητέρα και συνέταιρος σε μια μεγάλη νομική εταιρεία, δέχεται ένα επείγον τηλεφώνημα που την καλεί στο αποκλειστικό ιδιωτικό σχολείο της κόρης της, αδυνατεί να το πιστέψει. Η Αμέλια έχει αποβληθεί για αντιγραφή, κάτι τελείως αντίθετο με το χαρακτήρα της κόρης της που ήταν πάντα καλή μαθήτρια και ακόμα καλύτερο παιδί.
Η Κέιτ πηγαίνει βιαστικά στο Γκρέις Χολ αλλά αυτό που την περιμένει εκεί είναι κάτι απολύτως αδιανότητο.
Η κόρη της, Αμέλια, είναι νεκρή.
Απελπισμένη που πιάστηκε να αντιγράφει, η Αμέλια πήδηξε από την ταράτσα του σχολείου διαπράττοντας μια παρορμητική αυτοκτονία. Αυτό τουλάχιστον λένε στην Κέιτ το σχολείο και η αστυνομία. Σοκαρισμένη και παραδομένη στη θλίψη της, η Κέιτ προσπαθεί να δεχθεί αυτά τα νέα που ξεσκίζουν τη ζωή και την καρδιά της. Μέχρι που λαμβάνει ένα ανώνυμο μήνυμα:
Η Αμέλια δεν αυτοκτόνησε.
Τη στιγμή που βλέπει το μήνυμα, η Κέιτ ξέρει μέσα της ότι είναι αλήθεια. Προφανώς η Αμέλια είχε μυστικά και μια ζωή για την οποία η Κέιτ δεν γνώριζε τίποτα. Διαλυμένη από τύψεις, η Κέιτ είναι αποφασισμένη να ανακαλύψει ποια ήταν αυτά τα μυστικά και ποιος θα μπορούσε να μισεί τόσο πολύ την κόρη της ώστε να τη σκοτώσει. Αρχίζει να ψάχνει τα e-mail, τα γραπτά μηνύματα, το λογαριασμό στο facebook της Αμέλια, ενώνοντας το παζλ των τελευταίων, δύσκολων ημερών της ζωής της κόρης της.

Προσωπική άποψη:
Το πρώτο βιβλίο της Kimberly McCreight που έκλεψε τις εντυπώσεις στο εξωτερικό από την αρχή κιόλας της κυκλοφορίας του, είναι πλέον διαθέσιμο και στην ελληνική γλώσσα από τις εκδόσεις Πλατύπους, οι οποίες μας συστήνονται ξανά με ένα αρκετά διαφορετικό πρόσωπο από αυτό που τις είχαμε γνωρίσει αρχικά. Και αν θέλετε την ταπεινή μου γνώμη, βρήκαν τον καλύτερο και τον πιο δυναμικό τρόπο να το κάνουν, με ένα βιβλίο γροθιά στα κοινωνικά κατεστημένα με της εποχής μας, με ένα βιβλίο που από την πρώτη στιγμή που έκανε την έμφανισή του στο διαδίκτυο και στα διάφορα sites λογοτεχνικού ενδιαφέροντος, κέρδισε την προσοχή μου και όπως αποδείχθηκε, όχι άδικα. Γιατί το "Ανακαλύπτοντας Την Αμέλια" μπορεί να μην είναι ένα εύκολο λογοτεχνικό ανάγνωσμα, είναι όμως ένα από εκείνα που δεν γίνεται να μην σε ταρακουνήσουν και να σε κάνουν να σκεφτείς πάρα πολλά και να προβληματιστείς γύρω από αυτά.

Η Κέιτ είναι μια ανύπαντρη γυναίκα που προσπαθεί να διατηρήσει τις ισορροπίες ανάμεσα στην δουλειά της ως συνεταίρος μιας μεγάλης δικηγορικής φίρμας, και στην ιδιότητά της ως μητέρα της 15χρονης Αμέλια που αποτελεί υπόδειγμα παιδιού και μαθήτριας. Όταν λαμβάνει μια κλήση από το σχολείο της κόρης της όπου την ενημερώνουν πως αποβλήθηκε επειδή την έπιασαν να αντιγράφει, σοκάρεται και δεν μπορεί να το πιστέψει. Φτάνοντας στο σχολείο για να ενημερωθεί σχετικά με το συμβάν και να συνοδεύσει την κόρη της στο σπίτι τους, την περιμένει μια τραγική έκπληξη. Η Αμέλια είναι νεκρή και όπως όλα δείχνουν, ο θάνατός της οφείλεται σε αυτοκτονία, κάτι που η ίδια δεν αμφισβητεί, έστω κι αν δεν μπορεί να το κατανοήσει. Μέχρι την στιγμή εκείνη, που λαμβάνει ένα μήνυμα στο κινητό της που λέει πως η Αμέλια δεν πήδηξε από την ταράτσα του σχολείου της. Τότε, η Κέιτ, αποφασίζει να ανακαλύψει τι πραγματικά έχει συμβεί και στην διάρκεια του μεγάλου της αγώνα για να βγει η αλήθεια στο φως θα μάθει περισσότερα απ' όσα μπορούσε να φανταστεί, ανάμεσά τους, ποια ήταν στην πραγματικότητα η Αμέλια, τι συνέβαινε στη ζωή της αλλά και τι συνέβαινε πίσω από τους τοίχους του αριστοκρατικού της σχολείου.

Δεδομένου ότι μιλάμε για το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε το πόσο καλογραμμένο είναι, και την στιβαρότητα από την οποία χαρακτηρίζεται ο λόγος της. Μοιρασμένο ανάμεσα στις μέρες των ερευνών της Κέιτ και των τελευταίων ημερών της Αμέλια, αρχίζουμε σταδιακά να συλλέγουμε τα κομμάτια ενός περίπλοκου και περίτεχνα στημένου παζλ, το οποίο κρύβει περισσότερα μυστικά από αυτά που μπορεί να χωρέσει ο νους μας. Πρόκειται για ένα κείμενο πολύ σύγχρονο και δυστυχώς, πολύ επίκαιρο στον πυρήνα του, δοσμένο μέσα από ένα ψυχαναλυτικό πρίσμα που σκοπό δεν έχει να αφηγηθεί απλά μια ιστορία, αλλά να μας επιτρέψει να ρίξουμε μια πιο ουσιαστική ματιά στις βαθύτερες σκέψεις και στα συναισθήματα των εμπλεκόμενων σε αυτήν, δεδομένα που όχι μόνο επηρέασαν την ζωή της Αμέλια, αλλά οδήγησαν συνειρμικά στο δικό της τραγικό τέλος και στο θεωρητικό τέλος όλων όσων συνέβαλαν στη μοίρα της. Μια ιστορία που δεν αποτελεί αποκύημα της φαντασίας της συγγραφέως αλλά αντίθετα, όσο κι αν μας τρομάζει η ιδέα, αποτυπώνει μια πραγματικότητα που ζουν δεκάδες παιδιά και οικογένειες.

Ένα τρικ που χρησιμοποιεί η συγγραφέας, είναι η παρεμβολή στο κείμενό της, άρθρων ενός blog, ιδιωτικών συνομιλιών μέσω ανταλλαγής γραπτών μηνυμάτων, αλλά και status στο Facebook. Αυτό, αποδεικνύεται πολύ έξυπνο από μέρους της, αφού χρησιμοποιώντας την τεχνική αυτή επιβεβαιώνεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, η δυναμική των σύγχρονων, διαδραστικών, επικοινωνιακών, τεχνολογικών μέσων, που δεν είναι πάντα ευχάριστη, βοηθώντας στις μέρες μας να συντηρηθεί ένα οποιοδήποτε περιστατικό για μεγαλύτερο διάστημα, να αποκτήσει υπερβολικά μεγάλες διαστάσεις και τελικά, να σε στιγματίσει για όλο το υπόλοιπο της ζωής σου, όσο κι αν διαρκέσει αυτό. Το bulling είναι κάτι που συζητιέται πολύ έντονα τα τελευταία χρόνια και αυτό γιατί όλα τα παραπάνω, συντελούν στο να πάρει το φαινόμενο αυτό ανεξέλεγκτες, δυσάρεστες και σε πολλές περιπτώσεις, τραγικές διαστάσεις. Η εξέλιξη, δεν φέρνει πάντα θετικά αποτελέσματα αλλά αντίθετα, μπορεί να καταστρέψεις ανθρώπους, προσωπικότητες και συνειδήσεις, ειδικά όταν σχετίζεται με παιδιά κι εφήβους που καλώς ή κακώς, δεν είναι σε θέση να διαπιστώσουν πόσο σοβαρές μπορεί να είναι οι πράξεις τους και πόσο τραγικά τα αποτελέσματά τους.

Αυτή είναι η ιστορία της Αμέλια και της μητέρας της που με τον πιο σκληρό κι άδικο τρόπο, αναγκάστηκε να ψάξει για να μάθει τα μυστικά που κρατούσε από εκείνη το ίδιο της το παιδί. Κι ενώ η Αμέλια πάλευε να ανακαλύψει τον εαυτό της, φοβούμενη να ζητήσει τη βοήθεια ή τη συμβουλή της μητέρας της, κατέληξε να χάσει τη ζωή της πριν να προλάβει να την ζήσει, υποστηρίζοντας τις επιλογές της. Είναι, όμως, και η ιστορία κάθε παιδιού εκεί έξω, που στον δύσκολο και ανελέητο κόσμο της εφηβείας προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό του, τα συναισθήματά του, τη σεξουαλικότητά του, να διαχωρίσει την φιλία από τον έρωτα, να διαχειριστεί τις αλλαγές στη ζωή του και να αποκτήσει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και να υπερασπιστεί τα θέλω του. Είναι η ιστορία κάθε παιδιού που αγωνίζεται ενάντια στις κακές γλώσσες, που προσπαθεί να είναι τέλειο την ίδια ώρα που αποζητά να κάνει λάθη και να μάθει από αυτά. Παράλληλα, όμως, είναι και η ιστορία του κάθε γονιού που παλεύει με τη σειρά του να αντεπεξέλθει στο ρόλο του που με τα χρόνια γίνεται πιο απαιτητικός, έχοντας να συντηρήσει μια μορφή εμπιστοσύνης που δεν συνειδητοποιεί πάντα πόσο απαραίτητη είναι. Το "Ανακαλύπτοντας Την Αμέλια" είναι ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει, όχι μόνο κάθε έφηβος, αλλά και κάθε γονιός που βρίσκεται εκεί έξω. Αν μη τι άλλο, και οι δύο αυτές μεριές, έχουν πολλά να μάθουν.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Kimberly McCreight
Μεταφραστής: Μοσχή Φωτεινή
Εκδόσεις: Πλατύπους
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2014
Αρ. σελίδων: 488
ISBN: 978-618-5069-07-0

Το review ανέβηκε επίσης στο Culturenow.gr:
http://www.culturenow.gr/29231/vivlio-anakalyptontas-thn-amelia-kimberly-mccreight

Posted on Κυριακή, Ιουλίου 06, 2014 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

8 comments

Σάββατο, Ιουλίου 05, 2014


Έχουμε τον νικητή της κλήρωσής μας όπου κερδίζει ένα αντίτυπο του βιβλίου του Τάσου Αγγελίδη-Γκέντζου, ΓΛΥΚΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ.

Το όνομα της νικήτριας είναι το εξής και θα πρέπει να επικοινωνήσει μαζί μας ώστε να ενημερωθεί για την παραλαβή του δώρου της:

Sotiria Litina

Συγχαρητήρια σε όλους και ευχαριστούμε πολύ τον συγγραφέα Τάσο Αγγελίδη-Γκέντζο για τη δωρεά του στο blog μας και τα μέλη του.

Μείνετε συντονισμένοι γιατί έρχονται και άλλες, νέες κληρώσεις...

Posted on Σάββατο, Ιουλίου 05, 2014 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

2 comments

Παρασκευή, Ιουλίου 04, 2014


Οι εκδόσεις Παπαδόπουλος προσφέρουν στο blog "Το Μεγαλείο Των Τεχνών" και στους αναγνώστες του από ένα αντίτυπο των παιδικών βιβλίων:
- "Οι Φύτουλες: Το Αιώνιο Θύμα" του Fry Michael
- "Τουτ Και Παντλ" της Hobbie Holly
- "Ο Τομ Γκέιτς Είναι Εντελώς Φανταστικός Νο 5" της Pichon Liz
- "Θέλω Πάντα Να Γελάς!" της Αλεξοπούλου-Πετράκη Φραντζέσκας
- "Μην Τρως Τη Μαμά μου!" της Τσιτιρίδου-Χριστοφορίδου Εύης

Για να συμμετάσχετε στην κλήρωση, δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε τα παρακάτω βήματα:
- Κάντε like στην σελίδα του blog στο Facebook:
- Κάντε like στην σελίδα των εκδόσεων Παπαδόπουλος στο Facebook:
- Προσκαλέστε όσους περισσότερους φίλους σας μπορείτε μέσω της εφαρμογής "Refer A Friend" που βρίσκεται στο άνω δεξί μέρος της σελίδας.
- Πατήστε like ή αφήστε comment στη σχετική με τον διαγωνισμό ανάρτηση, την οποία θα βρείτε στη σελίδα μας στο Facebook.
- Να κάνετε δημόσια κοινοποίηση της προαναφερόμενης ανάρτησης.

Η κλήρωση ξεκινάει σήμερα, 04/07/2014 και λήγει 09/07/2014. Οι νικητές θα ανακοινωθούν μέσα από την σελίδα μας στο Facebook αλλά και μέσω του blog, με σχετική ανάρτηση, όπως και για την παραλαβή των δώρων τους.

Καλή επιτυχία σε όλους... 

Posted on Παρασκευή, Ιουλίου 04, 2014 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

2 comments

Πέμπτη, Ιουλίου 03, 2014

Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Δεκαετία του ’60. Σ’ ένα μικρό χωριό της Μεσσηνίας, τρεις αδελφές, η Δήμητρα, η Αναστασία και η Μυρτώ, μεγαλώνουν στη σκιά ενός πατέρα αφέντη και μιας μάνας που δεν έχει λόγο. Η μόνη έξοδός τους είναι κάθε Κυριακή για την εκκλησία και στο πανηγύρι του χωριού μία φορά τον χρόνο. Οι καιροί σκληροί, αλλά οι πράξεις σκληρότερες.
Και μια μέρα ο πατέρας τις εγκαταλείπει και εξαφανίζεται. Το κοινωνικό στίγμα είναι βαρύ για την οικογένεια που άφησε πίσω του, όμως μαζί έρχεται και η λύτρωση από τους αυστηρούς κανόνες που έχει επιβάλει. Σταδιακά τα κορίτσια ξενιτεύονται σε τρεις διαφορετικές ηπείρους και με τον καιρό οι οικογενειακοί δεσμοί κόβονται. Σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα ένα τηλεφώνημα από την πατρίδα θα ταράξει τη μέχρι τότε ήρεμη ζωή τους. Η επιστροφή στο χωριό τους γίνεται επιτακτική και ο επικείμενος θάνατος της μάνας που άφησαν ολομόναχη χωρίς να ενδιαφερθούν γι’ αυτήν θα τις φέρει αντιμέτωπες με μυστικά και αλήθειες που απέκρυψαν. Το παρελθόν γυρίζει στο παρόν ζητώντας απαντήσεις.
Τι συνέβη και τις παράτησε ο πατέρας τους; Γιατί εγκατέλειψαν τη μάνα τους στην τύχη της; Γιατί το πατρικό τους δεν πρέπει να φύγει από τα χέρια τους; Ποιο μυστικό κρύβει το κελάρι στο υπόγειο του σπιτιού; Οι τρεις αδελφές πάνω από την ετοιμοθάνατη μάνα κάνουν μόνο μια ερώτηση: «Μάνα, όλα αυτά τα χρόνια γιατί δεν καθάρισες την ντροπή;»

Προσωπική άποψη:
Όσοι με γνωρίζουν προσωπικά, ξέρουν πάρα πολύ καλά πόσο εκτιμώ την πένα της κυρίας Δημουλίδου, άσχετα με το αν μου αρέσουν εξίσου όλα της τα βιβλία. Αυτό έχει να κάνει με το κατά πόσο μπορώ να ταυτιστώ με μια ιστορία, έτσι ώστε να με κερδίσει, και όχι με την συγγραφική ποιότητα ενός κειμένου την οποία μπορείς να αναγνωρίσεις και να εκτιμήσεις ακόμα κι αν δεν έχεις αγαπήσει ιδιαίτερα ένα βιβλίο. Όταν πριν από λίγο διάστημα κυκλοφόρησε "Το Κελάρι Της Ντροπής", πάρα πολλά ακούστηκαν. Ορισμένες κριτικές ήταν μέτριες, οι περισσότερες όμως εξέφραζαν έναν ιδιαίτερο θαυμασμό και εξέπεμπαν μια βαθιά συγκίνηση που δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Και δεδομένου ότι το συγκεκριμένο βιβλίο μου έδωσε την αίσθηση πως είναι κάτι πολύ διαφορετικό από εκείνα που μας έχει προσφέρει η συγγραφέας του, μέχρι σήμερα, δεν θα μπορούσα να αντισταθώ στην επιθυμία μου να το διαβάσω.

Στη δεκαετία του '60, σε ένα μικρό χωριό της Μεσσηνίας, τρεις αδερφές, η Δήμητρα, η Αναστασία και η Μυρτώ, γεννιούνται, ζουν και μεγαλώνουν κάτω από το αυστηρό βλέμμα του θεοσεβούμενου πατέρα τους που δεν τους επιτρέπει κανενός είδους ελευθερία, αλλά και υπό το αδιάφορο βλέμμα της μητέρας τους, μιας γυναίκας ολότελα υποταγμένης στα θέλω του άντρα της. Η ζωή των τριών κοριτσιών είναι σκληρή και δύσκολη, χωρίς όνειρα και ελπίδα, μέχρι την ημέρα που ο πατέρας τους εξαφανίζεται μυστηριωδώς και η κάθε μία από αυτές βρίσκει το δρόμο της, και μέσω των γάμων τους ξενιτεύονται στη Γερμανία, στην Αμερική και στην Αυστραλία. Τα χρόνια περνάνε, δημιουργούν οικογένειες και ζουν ευτυχισμένες, γεμάτες και ελεύθερες ζωές, πλέον, έχοντας ορκιστεί πως δεν θα επιστρέψουν ποτέ στην Ελλάδα, χάνοντας σταδιακά την μεταξύ τους επαφή. Η αρρώστια, όμως, της μητέρας τους και ο επικείμενος θάνατός της, όχι μόνο θα τις αναγκάσουν να επιστρέψουν στο χωριό τους, αλλά και να έρθουν και πάλι κοντά, έχοντας να αντιμετωπίσουν τα σκοτεινά μυστικά που βρίσκονται καλά κρυμμένα στο παρελθόν τους και στο σήμερα, απειλούν να βγουν στην επιφάνεια και να καταστρέψουν ό,τι με τόσο κόπο κατάφεραν να χτίσουν, αλλά και την ηρεμία που τους προσέφερε το γεγονός πως έθαψαν τα γεγονότα αυτά, βαθιά μες το μυαλό τους.

Στο σημείωμά της, η κυρία Δημουλίδου, παρακαλεί τους αναγνώστες να μην αποκαλύψουν στις όποιες κριτικές τους, πράγματα που μπορεί να καταστρέψουν την αγωνία των υπόλοιπων αναγνωστών, αναφέροντας ίσως περισσότερα απ' όσα θα έπρεπε. Σεβόμενη την επιθυμία της, θα προσπαθήσω να το κάνω, αν και μου είναι εξαιρετικά δύσκολο. Γιατί το βιβλίο αυτό με έκανε να θυμώσω. Πραγματικά, όσο διάβαζα, ένιωθα ένα κύμα οργής και αγανάκτησης να σιγοβράζει μέσα μου και σε κάθε επόμενο κεφάλαιο, το συναίσθημα αυτό, να γίνεται όλο και πιο έντονο, όλο και πιο ανεξέλεγκτο. Και όχι, δεν έχει να κάνει με το γεγονός πως είμαι κι εγώ γυναίκα, άρα αντιμετώπισα το θέμα του βιβλίου με περισσότερη ευαισθησία, επειδή θα μπορούσα να είμαι στη θέση οποιασδήποτε από τις πρωταγωνίστριες. Δεν έχει να κάνει με θέμα φύλου, αλλά με την ανθρωπιά. Γιατί όταν είσαι άνθρωπος και γίνεσαι μάρτυρας μιας τόσο τραγικής μοίρας, δεν μπορείς να μείνεις αμέτοχος, είναι αδύνατον να μην αγανακτήσεις, να μην συγκινηθείς, να μην δακρύσεις για το δράμα αυτό που βίωσαν τα τρία αυτά κορίτσια, που έγιναν γυναίκες χωρίς να έχουν ζήσει την αθωότητά τους, παρά που τους άξιζε.

Το βιβλίο αυτό θίγει πραγματικά πολύ δύσκολα θέματα, όπως αυτό της ενδοοικογενειακής κακοποίησης, όπως κι αν την ερμηνεύσουμε. Καμιά φορά, δεν έχει σημασία ο τρόπος με τον οποίο εκδηλώνεται η βία, η καταπίεση και ο έλεγχος μέσα σε ένα σπίτι, αλλά τι αποτελέσματα μπορεί να φέρουν όλα όσα λαμβάνουν χώρα πίσω από κλειστές πόρτες. Η ιστορία αυτή, αποτυπώνει μια τραγική πραγματικότητα που ειδικά κάποια χρόνια πριν, όσο κι αν θέλουμε να στρουθοκαμηλίζουμε, αποτελούσε την καθημερινότητα πολλών οικογενειών. Των οικογενειών εκείνων που βασανίστηκαν από έναν πατέρα τύραννο που όχι μόνο δεν ήταν σε θέση να εκτιμήσει την γυναικεία παρουσία στη ζωή του, που τόσο σπουδαίο δώρο αποτελεί στην πραγματικότητα, αλλά που θεωρεί πως έχει τη δύναμη να ελέγχει, να ασκεί τρομοκρατία με χίλιους δυο τρόπους, που θεωρεί πως τα θηλυκά είναι άχρηστα και την ίδια στιγμή, ακόμα κι αν μιλάμε για τα ίδια του τα παιδιά, ιδιοκτησία και κτήμα του, τα οποία μπορεί να αξιοποιήσει με όποιον τρόπο θεωρεί εκείνος κατάλληλο. Υπάρχει όμως και μια μάνα που για μένα, είναι ο πραγματικός θύτης της ιστορίας αυτής. Μια μάνα δουλική, που σκύβει το κεφάλι και υπομένει τα πάντα και που αντί να βρει τρόπους να τα αντιμετωπίσει και να προστατεύσει τα παιδιά της, ζηλεύει και φθονεί, κοιτάζει μόνο το δικό της καλό, αν έχει αρκετό μυαλό για να καταλάβει ποιο είναι αυτό.

Με γλώσσα σκληρή και άμεση, η συγγραφέας μας μεταφέρει πότε στο παρόν και πότε στο παρελθόν, ξετυλίγοντας σταδιακά το κουβάρι μιας ιστορίας που κρύβει τρομακτικές αλήθειες τα σημάδια των οποίων δεν πρόκειται να σβήσουν ποτέ. Γιατί όσο κι αν θέλουμε να πιστεύουμε πως έχουμε αφήσει ορισμένα πράγματα πίσω μας, πάντα υπάρχουν τα σημάδια να μας θυμίζουν όλα όσα περάσαμε. Παράλληλα, όμως, είναι μια ιστορία που μιλάει για το ηθικό και το ανήθικο, τη μάχη ανάμεσα στην απόκρυψη και τη δικαίωση, τη λύτρωση που μπορεί να βρει κανείς μέσα από τον αγώνα του για μια καλύτερη ζωή. Είναι η ιστορία τριών γυναικών που παρά το όσα πέρασαν, δεν το έβαλαν κάτω, δεν παραδόθηκαν στη μοίρα τους αλλά αντίθετα, πάλεψαν να απελευθερωθούν από τους δαίμονές τους και να χτίσουν ένα καλύτερο μέλλον από το παρελθόν που τις κράτησε δέσμιες πίσω από σφραγισμένες πόρτες, ατέρμονες σιωπές και θλιμμένα βλέμματα που κρύβανε όλη την αλήθεια της υπάρξής τους μέσα τους, και που κανένας δεν είδε ή για να το θέσω καλύτερα, που κανένας δεν θέλησε να δει. Είναι μια ιστορία αληθινή, δυνατή, σοκαριστική, μια ιστορία που αξίζει να διαβαστεί, να προβληματίσει, αλλά και να μας κάνει να δούμε πως μέσα από το χειρότερο σκοτάδι, μπορεί να αναδυθεί το πιο δυνατό κι αισιόδοξο φως.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Δημουλίδου Χρυσηίδα
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2014
Αρ. σελίδων: 608
ISBN: 978-618-01-0525-4

Το review ανέβηκε επίσης στο Culturenow.gr:
http://www.culturenow.gr/29137/vivlio-xryshida-dhmoylidoy-to-kelari-ths-ntrophs

Posted on Πέμπτη, Ιουλίου 03, 2014 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

27 comments

Τετάρτη, Ιουλίου 02, 2014

Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Αυτή είναι αναμφίβολα μια πολύ κακή χρονιά για τη Σμαράγδα. Η οικονομική κρίση τής παίρνει τη δουλειά, η τράπεζα τής παίρνει το σπίτι και ό,τι έχει μέσα, καθώς και το αυτοκίνητο, και η εικοσάχρονη Μις Τουρισμός τής παίρνει τον αγαπημένο. Κάτι ακριβές τσάντες, παλτά και παπούτσια τής απομένουν μόνο, αλλά αναγκάζεται να τα πουλήσει κι αυτά για να ζήσει.
Μόνο ο θείος της φαίνεται πως έχει κάτι να της δώσει, κι αυτό δεν είναι άλλο από ένα παλιό αρχοντικό σ’ ένα απομακρυσμένο χωριό. Το κληρονομεί υπό την προϋπόθεση ότι δε θα το πουλήσει αν δεν κατοικήσει εκεί για έναν ολόκληρο χρόνο. Εκείνη, αφού δεν έχει άλλη επιλογή, μαζεύει τα υπάρχοντά της κι εγκαταλείπει την πόλη για να ζήσει μόνη στην Κερασιά.
Βέβαια, δε φαντάζεται ότι, όχι μόνο δεν είναι μόνη της στο αρχοντικό, αλλά και ότι δεν είναι καν η πρωταγωνίστρια αυτού του βιβλίου…

Προσωπική άποψη:
Τις περισσότερες φορές, προσπαθώ να είμαι ελαστική και όχι ιδιαίτερα σκληρή, ακόμα και με τα βιβλία που δεν μου αρέσουν, σεβόμενη πρώτα απ' όλα τον κόπο του ίδιου του δημιουργού, που έχει καταθέσει σε κάθε του βιβλίο ένα κομμάτι της ψυχής του, αλλά και των αναγνωστών που στην ιστορία αυτή που εμένα δεν θα με κερδίσει, θα καταφέρουν να βρουν κάποιο στοιχείο ν' αγαπήσουν. Προσωπικά, δεν έχω διαβάσει κάποιο από τα βιβλία της Ελένης Δαφνίδη που έχουν κυκλοφορήσει από το 2005 μέχρι και σήμερα, εκτός από το τελευταίο της δημιούργημα, το "Μόνα, Μόνα Είσαι Εδώ;", το οποίο μπορώ να δηλώσω χωρίς κανέναν φόβο αλλά με πολύ πάθος, πως δεν ήταν βιβλίο για μένα και που πέραν από μερικές ώρες εύκολης ανάγνωσης, δεν κατάφερε να μου προσφέρει τίποτα που θα μπορούσε να με κατακτήσει.

Η Σμαράγδα είναι μια 35χρονη γυναίκα η οποία ζει στην Ελλάδα της κρίσης, άνεργη, με τον Αχιλλέα να της έχει ζητήσει να κάνουν ένα διάλειμμα από τη σχέση τους και με τις τράπεζες να βρίσκονται στο κατόπι της ζητώντας τα λεφτά με τα οποία έχει φορτώσει τις πιστωτικές της κάρτες, την ίδια ώρα που εκείνη κρύβεται τόσο από αυτούς, όσο και από τον ίδιο της τον εαυτό. Με το άνοιγμα της διαθήκης του θείου της, αδερφού του πατέρα της με τον οποίο εκείνος είχε φρικτές σχέσεις, γίνεται ιδιοκτήτρια ενός τεράστιου αρχοντικού στην εξοχική Κερασιά, στο οποίο πρέπει να ζήσει για έναν χρόνο, σύμφωνα με τους όρους της διαθήκης, προκειμένου να μπορέσει να το πουλήσει, αν φυσικά αποφασίσει κάτι τέτοιο. Βέβαια, η Σμαράγδα ανατριχιάζει στην ιδέα και μόνο, όταν όμως η τράπεζα της κατάσχει τα πάντα εκτός από τα ρούχα της, δεν έχει λεφτά για να αγοράσει ούτε έναν καφέ και ανακαλύπτει πως ο πρώην της την εγκατέλειψε για την Μις Τουρισμός, αποφασίζει να μετακομίσει στην Κερασιά, χωρίς να γνωρίζει τι να περιμένει αλλά και πως στο σπίτι αυτό δεν θα ζήσει μόνη της, όπως αρχικά πίστευε.

Είναι ξεκάθαρο τι έχει προσπαθήσει να κάνει η κυρία Δαφνίδη στο βιβλίο αυτό, που δεν είναι άλλο από μια ατυχή προσπάθεια να παντρέψει το κωμικό με το αστυνομικό στοιχείο, δημιουργώντας μια δήθεν διασκεδαστική περιπέτεια, με παραψυχολογικές προεκτάσεις. Δεν λέω, ως σύλληψη και ως ιδέα, χωρίς να είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη, έχει κάποιο ενδιαφέρον αλλά καμιά φορά μια καλή ιδέα δεν από μόνη της αρκετή. Απαιτείται να την έχεις σκεφτεί, αναλύσει, σχεδιάσει και τελικά, να την έχεις αποτυπώσει στο χαρτί με τέτοιον τρόπο που να διατηρούνται οι ισορροπίες και το αποτέλεσμα να την δικαιώνει. Κάτι τέτοιο, δεν συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση και όσο κι αν είχα καλές προθέσεις ξεκινώντας να διαβάζω την ιστορία της Σμαράγδας, τόσο έπιανα τον εαυτό μου να βαριέται όλο και περισσότερο σε κάθε επόμενο κεφάλαιο, προχωρώντας την ανάγνωση με καθαρά διεκπεραιωτικές διαδικασίες, απλά επειδή έπρεπε να το ολοκληρώσω και δεν ήταν πια τόσο βαρετό ώστε να με βάλει σε αυτού του είδους τον πειρασμό.

Όπως προανέφερα, δεν έχω διαβάσει άλλα βιβλία της κυρίας Δαφνίδη, αλλά μπορώ να αντιληφθώ πως το χιούμορ είναι ένα έντονο στοιχείο του χαρακτήρα της, το οποίο της αρέσει να το εντάσσει στα μυθιστορήματά της. Και πράγματι, δεν είναι κακό αλλά αντίθετα θα σε κάνει αρκετές φορές να χαμογελάσεις. Τουλάχιστον, στην αρχή, γιατί όσο η ιστορία προχωράει κι εξελίσσονται τα γεγονότα, τόσο αρχίζει να σε κουράζει αυτή η συνεχής διάθεση αστεϊσμού. Καλό το κυνικό χιουμοράκι, δεν είναι όμως για όλες τις ώρες και ένα κείμενο, προκειμένου να χαρακτηριστεί αστείο και κωμικό, δεν είναι ανάγκη να στερείται σχεδόν της παραμικρής σοβαρότητας. Όσο για το σκέλος του μυστηρίου, δεν θα το χαρακτήριζα και τόσο μυστήριο, αφού είναι αρκετά εμφανές που θέλει να οδηγήσει τα πράγματα, ιδιαίτερα προβλέψιμο και χωρίς να έχει καταβάλει ιδιαίτερη προσπάθεια να συγκαλύψει κάποια πράγματα τα οποία ίσως να είχαν βοηθήσει στο να παραταθεί λίγο το όποιο αίσθημα αγωνίας για την συνέχεια.

Εν κατακλείδι, το "Μόνα, Μόνα, Είσαι Εδώ;" είναι ένα βιβλίο που διαβάζεις ναι μεν ευχάριστα και χωρίς να καταβάλεις μεγάλη προσπάθεια, ωστόσο, είναι ένα βιβλίο την ύπαρξη του οποίου θα ξεχάσεις με το που θα φτάσεις στην τελευταία σελίδα, θα το κλείσεις και θα το τοποθετήσεις στο ράφι κάποιας βιβλιοθήκης. Θα ζήσετε στιγμές από εποχή "Καφέ Της Χαράς" κι αν και μπορεί να χαμογελάσετε, θεωρώ αρκετά δύσκολο το να γελάσετε. Και, βασικά, το μεγαλύτερο πρόβλημα με βιβλία όπως αυτό είναι πως η Ελλάδα δεν είναι Αμερική, η Αθήνα δεν είναι το Μανχάταν και πως η σύγχρονη γυναίκα, όσο κι αν θα ήθελε να είναι κοσμική κυρία της Νέας Υόρκης, έχει σταματήσει εδώ και πολλά χρόνια να ονειροπολεί και όσο κι αν θα το ήθελε, ακόμα και προ κρίσης, δεν θα υιοθετούσε ένα στυλ ζωής και διαβίωσης όπως αυτό της Σμαράγδας, πράγμα που σε προσωπικό επίπεδο, με εμποδίζει να ταυτιστώ με αυτό τον τύπο γυναίκας. Συμπαθέστατη η Carrie Bradshaw, αλλά δεν θέλουμε όλες οι γυναίκες να πάρουμε τη θέση της.
Βαθμολογία 4/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Δαφνίδη Ελένη
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2014
Αρ. σελίδων: 312
ISBN: 978-618-01-0632-9

Posted on Τετάρτη, Ιουλίου 02, 2014 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

2 comments

Τρίτη, Ιουλίου 01, 2014

Όπως, ίσως, θα έχετε ήδη πληροφορηθεί, η αγαπημένη μας Καίτη Οικονόμου δεν βρίσκεται πλέον μαζί μας. Έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο, δεν κατάφερε να παραμείνει στη ζωή, βυθίζοντας στο πένθος την οικογένειά της, αλλά και όλους εκείνους τους αναγνώστες που αγάπησαν το έργο της και την ακολουθούσαν πιστά όλα αυτά τα χρόνια.
Γεννημένη και μεγαλωμένη στην Αθήνα την οποία δεν εγκατέλειψε ποτέ, η Καίτη Οικονόμου έζησε μια ευτυχισμένη και δημιουργική ζωή, αποκτώντας δύο υπέροχους γιους για τους οποίους δεν έχανε ευκαιρία, όταν της δινόταν, να δηλώνει πόσο πολύ αγαπούσε αλλά και πόσο περήφανη ήταν για εκείνους.
Ξεκίνησε την καριέρα της ως μεταφράστρια το 1987, αποτελώντας μέχρι σήμερα μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στο χώρο αυτό. Όσοι είναι fans του "Harry Potter" θα γνωρίζουν πολύ καλά πως η ίδια υπογράφει την μετάφραση αυτού του τόσο σπουδαίου και σημαντικού λογοτεχνικού έργου, και του τόσο δύσκολου συνάμα, κάνοντας τους περισσότερους να ισχυρίζονται πως κανένας δεν θα τα είχε καταφέρει καλύτερα από εκείνη.
Η συγγραφική της πορεία ξεκίνησε το 2006 όπου σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ωκεανίδα, κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα για να ακολουθήσουν ακόμα τρία υπό την σφραγίδα του εκδοτικού. Το 2010, η Καίτη Οικονόμου, πήρε μεταγραφή στις εκδόσεις Ψυχογιός, με τον οποίο κυκλοφόρησε τέσσερα βιβλία.

Τα βιβλία της Καίτης Οικονόμου είναι τα ακόλουθα:
Ο κήπος με τις μουριές, εκδ. Ωκεανίδα, 2006
Το σκουλαρίκι της τύχης, εκδ. Ωκεανίδα, 2007
Μου το είπε ένας άγγελος, εκδ. Ωκεανίδα, 2008
Δράκος στο χιόνι, εκδ. Ωκεανίδα, 2009
Λευκή ορχιδέα, εκδ. Ψυχογιός, 2010
To φθινόπωρο της μάγισσας, εκδ. Ψυχογιός, 2011
Έρωτας πόλεμος, εκδ. Ψυχογιός, 2012
Η καρδιά θυμάται , εκδ. Ψυχογιός, 2012

Αν κάτι έκανε την Καίτη Οικονόμου να ξεχωρίζει από άλλους συγγραφείς της γενιάς της ήταν πως πέραν από μια εξαιρετική συγγραφέας και μεταφράστρια, υπήρξε ένας σπουδαίος, τρυφερός και δοτικός άνθρωπος. Ένας άνθρωπος από αυτούς που σπανίζουν στο χώρο της λογοτεχνίας και που αναμφίβολα θα αφήσει μεγάλο κενό πίσω του.

Η κηδεία της θα πραγματοποιηθεί αύριο, ημέρα Τετάρτη, 02 Ιουλίου 2014 και ώρα 16.00μ.μ. στο νεκροταφείο Αγίων Αναργύρων.

Posted on Τρίτη, Ιουλίου 01, 2014 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

5 comments