Όσοι με διαβάζετε καιρό, με ξέρετε, δεν γίνεται διαφορετικά... Δεν μπορώ να αντισταθώ σε τρία πράγματα, στον καφέ, τα γλυκά και στα προβληματικά αγόρια που είναι λίγο μελαγχολικά, λίγο χαζοχαρούμενα -επιχειρώντας να συγκαλύψουν την προαναφερόμενη εσωτερική μελαγχολία-, κάπως αντικοινωνικά -στην αρχή, τουλάχιστον-, με περίεργο χιούμορ, αλλά έτοιμοι να αγωνιστούν αν κι εφόσον χρειαστεί, χωρίς να το σκεφτούν και ιδιαίτερα. Με άλλα λόγια, ερωτεύομαι εύκολα πειραγμένα τυπάκια με χιούμορ, εσωτερικό δράμα και διάθεση γιαμ καυγά. Ως εκ τούτου, ερωτεύομαι και τις ιστορίες τους και μια τέτοια περίπτωση είναι το "Ao no Exorcist".

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ:
Το "Ao no Exorcist", γνωστό και ως "Blue Exorcist" έκανε την εμφάνισή του στην αγορά ως manga τον Απρίλιο του 2009, με την υπογραφή του Kazue Kato τόσο στο σχέδιο, όσο και στο σενάριο. Αρχικά ξεκίνησε να δημοσιεύεται ανά κεφάλαιο στο περιοδικό των εκδόσεων Shueisha, "Jump Square", κάτι το οποίο συνεχίζεται μέχρι και σήμερα αφού η σειρά δεν έχει ολοκληρωθεί αλλά αντίθετα, βρίσκεται σε εξέλιξη. Τον Αύγουστο του 2009, ξεκίνησαν να συγκεκτρώνονται από τον εκδοτικό τα κεφάλαια με αποτέλεσμα να κυκλοφορήσει στην αγορά ο πρώτος ολοκληρωμένος τόμος στις 04 του ίδιου μήνα. Μέχρι τον Ιούλιο του 2011, 9 τόμοι είχαν ολοκληρωθεί ενώ σήμερα ο αριθμός έχει φτάσει τους 12 και συνεχίζει, με τον τελευταίο να κυκλοφορεί λίγο πριν τη δύση του 2013, στις 27 Δεκεμβρίου. Η Viz Media απέκτησε τα δικαιώματα για την κυκλοφορία της σειράς στη Βόρειο Αμερική, με τον πρώτο τόμο να κυκλοφορεί στα αγγλικά στις 05 Απριλίου 2011, ενώ παράλληλα, ανά κεφάλαια, ξεκίνησε να δημοσιεύεται και στο περιοδικό Weekly Shōnen Jump. Τα manga έχουν κυκλοφορήσει και στην Γαλλία, από τον εκδοτικό Kazé Manga, με τον πρώτο τόμο να βγαίνει στην αγορά στις 27 Μαίου 2010, αλλά και στην Πολωνία από τις εκδόσεις Waneko.

ΤΟ ANIME:
Ήταν 10 Νοεμβρίου 2010 όταν ανακοινώθηκε από στο official site της Shueisha Jump Square πως το manga θα μεταφερόταν στη μικρή οθόνη. Την παραγωγή ανέλαβαν τα studios A-1 Pictures, με το Hitoshi Okamura στο τιμόνι. Αρχικά η σειρά είχε προγραμματιστεί να κάνει πρεμιέρα 10 Απριλίου 2011 στο MBS, αντικαθιστώντας το "Star Driver: Kagayaki no Takuto", ωστόσο, εξαιτίας της 11ης Μαρτίου 2011, όπου συνέβη σεισμός και τσουνάμι στο Tōhoku, η σειρά καθυστέρησε μια βδομάδα βγαίνοντας στον αέρα στις 17 Απριλίου 2011. Ο κύκλος της ολοκληρώθηκε έπειτα από 25 επεισόδια στις 02 Οκτωβρίου 2011. Η Aniplex ανακοίνωσε πως η σειρά θα προβληθεί στη Βόρειο Αμερική μέσω των sites Hulu, Crunchyroll και Anime News Network, ξεκινώντας την 20η Απριλίου 2011. Η ίδια εταιρεία, κυκλοφόρησε την σειρά σε DVD τεσσάρων τεμαχίων, με το πρώτο να βγαίνει στην αγορά στις 18 Οκτωβρίου 2011. Επίσης, μέσα στη χρονιά του 2011, κυκλοφόρησε και ένα OVA με τίτλο, "Ao No Exorcist: Kuro no Iede". Η σειρά προβλήθηκε με μεγάλη επιτυχία στις Η.Π.Α. αλλά και στον Καναδά μέσω του online δικτύου της Viz Media, Neon Alley, ξεκινώντας στις 02 Οκτωβρίου 2012, ενώ ξεκίνησε να προβάλλεται και στο Adult Swim's Toonami στις 23 Φεβρουαρίου 2014.

ΤΟ STORY:
Ο Rin Okumura είναι φαινομενικά ένας συνηθισμένος έφηβος. Φυσικά, αυτό δεν είναι παρά μονάχα η αρχική εντύπωση που μπορεί να σχηματίσει κανείς για εκείνον καθώς χαρακτηρίζεται από μια σωματική δύναμη που δεν θα την αποκαλούσαμε ακριβώς φυσιολογική. Σε αντίθεση με τον δίδυμο αδερφό του, Yukio, που είναι υποδειγματικός σε όλα του, ο Rin μπλέκει συνεχώς σε καβγάδες και μοιάζει να μην μπορεί να μείνει μακριά από μπελάδες ή να ακολουθήσει κάποιες σταθερές στη ζωή του. Τα δύο αδέρφια έχουν μεγαλώσει σε ένα μοναστήρι, υπό την επίβλεψη του πάτερ Shiro Fujimoto, ο οποίος έχει και την κηδεμονία τους. Μια μέρα, κι εξαιτίας ενός τυχαίου γεγονότος, ο Rin μαθαίνει πως είναι γιος του Σατανά, του ισχυρότερου απ' όλους τους δαίμονες και πως η δικιά του δαιμονική δύναμη βρίσκεται σφραγισμένη σε ένα ξίφος που δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιήσει γιατί διαφορετικά, οι δυνάμεις του θα απελευθερωθούν
και θα ξυπνήσει ο δαίμονας μέσα του. Ο Shiro, που εκτός από παπάς είναι κι εξορκιστής, προσπαθεί να προστατέψει τον Rin, ωστόσο, ο Σατανάς καταλαμβάνει το σώμα του αναγκάζοντας τον Rin να κάνει αυτό που υποτίθεται δεν έπρεπε, να τραβήξει το ξίφος από το θήκη του και να ξυπνήσει την πλήρης δύναμή του. Βέβαια, παρά που καταφέρνει να εξουδετερώσει την πύλη που οδηγεί στη Gehenna, και να απομακρύνει προσωρινά τον Σατανά από τη Γη, δεν σώζει τον Shiro ο οποίος και χάνει τη ζωή του. Μετά την κηδεία του, ο Rin, ορκίζεται να πάρει εκδίκηση για το θάνατό του, ζητώντας από τον στενό φίλο του Shiro, τον Mephisto -από τον οποίο και είχε ζητήσει να αναλάβει τον Rin αν ποτέ του συνέβαινε κάτι-, να εκπαιδευτεί προκειμένου να γίνει και ο ιδιος εξορκιστής. Εκείνος, ως
διευθυντής της True Cross Academy, που εκτός από Ακαδημία, λειτουργεί ως ένας μυστικός οργανισμός προστασίας των ανθρώπων από δαίμονες και υπερφυσικά πλάσματα της Gehenna, τον έχετε στον κύκλο των εκπαιδευόμενων εξορκιστών, κρύβοντας ωστόσο την πραγματική του φύση από τους υπόλοιπους, τονίζοντάς του πως οι μπλε φλόγες του -δείγμα της σχέσης του με τον Σατανά-, δεν πρέπει για κανέναν λόγο να λειτουργήσουν ανεξέλεγχτες. Ο Rin, ξεκινώντας την εκπαίδευσή του, θα πέσει από τα σύννεφα μαθαίνοντας πως ο αδερφός του είναι ήδη ένας βετεράνος εξορκιστής και μάλιστα, ένας από τους καθηγητές-εκπαιδευτές του, ενώ παράλληλα, το να είναι δαιμόνας με κρυφή ταυτότητα, εκπαιδευόμενος εξορκιστής με απόδοση και κοινωνική ζωή, θα αποδειχτεί πιο δύσκολο απ' όσο πίστευε, ειδικά όταν οι απειλές όλο και πολλαπλασιάζονται και οι δυνάμεις του, γίνονται όλο και πιο ισχυρές.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ANIME:
- Αχ... δεν είμαι αντικειμενική, δεν είμαι αντικειμενική! Τέλος! Όχι, δεν το λέω αυτό για να υποβάλλω τον εαυτό μου στο να νιώσεις τύψεις, είμαι πολύ μεγάλη μουλάρα για να συμβεί κάτι τέτοιο. Το λέω απλά και μόνο για να σας προειδοποιήσω πως με πράγματα που αγαπώ και με αγγίζουν, δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική, όχι απόλυτα τουλάχιστον. Και για μένα, το συγκεκριμένο anime, είναι ένα κράμα πολλών πραγμάτων που αγαπώ. Είναι ένα anime μοιρασμένο αλλά παρ' όλα ταύτα, απόλυτα ισορροπημένο, που έχει ταυτότητα και που δεν επιτρέπει στα διαφορετικά του στοιχεία να το μπαρσταδέψουν ως αποτέλεσμα και αυτό και μόνο, είναι αρκετό ως δεδομένο για να το εκτιμήσω.
- Αγαπώ το χιούμορ αυτής της σειράς! Μπορεί ο Rin κάποιες φορές να παρουσιάζεται με μια
δόση υπερβολής, αλλά μιλάμε για anime και το σημαντικότερο όλων, μιλάμε για τον Rin. Αν δεν ήταν υπερβολικός σε όλα όσα εκφράζει, δεν θα ήταν αυτός και δεν θα έκανε τη διαφορά. Κάθε μη σοβαρό του πλάνο, είναι απόλαυση για μας, βάσανο για τους κοιλιακούς μας. Αυτό, βέβαια, ισχύει και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, ακόμα και όταν αφορά δευτερεύοντες χαρακτήρες οι οποίοι, όχι, δεν είναι κομπάρσοι αλλά ο καθένας από αυτούς έχει τον δικό του σημαντικό και ξεχωριστό ρόλο.
- Ας περάσω σε ένα πιο τεχνικό σκέλος. Αυτό του art που είναι εξαιρετικό -μην σας πω ότι και λίγα λέω-. Βέβαια, δεδομένου ότι πρόκειται για παραγωγή του συγκεκριμένου studio, δεν εκπλήσσομαι, αφού ξέρουν πάντα τι είναι αυτό που ζητάμε, τι είναι αυτό που απαιτεί η εποχή, χρησιμοποιώντας ορισμένες από τις πιο σύγχρονες οπτικές τεχνολογίες στον κόσμο των anime, αξιοποιώντας τα σωστά εφέ εκεί όπου χρειάζεται και όσο χρειάζεται ώστε να δείχνουν ρεαλιστικά και φυσικά -μέσα στο πλαίσιο του φανταστικού στοιχείου της ιστορίας-, αλλά όχι ακραία και ξένα στον θεατή. Με άλλα λόγια, ξέρουν να υποστηρίζουν το προϊόν που πουλάνε και το κάνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
- Ναι, λοιπόν! Αγαπώ τον Rin! Και αυτόν, βασικά, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας... Είναι από
τους main εκείνους χαρακτήρες που δεν γίνεται να μην σε κερδίσει και να μην ταυτιστείς μαζί του. Είναι ο ήρωας που θέλεις να του μοιάσεις. Εκείνος ο χαρακτήρας που έχει επωμιστεί ένα βάρος μεγαλύτερο από αυτό που μπορεί να αντέξει και που μπλέκει σε καταστάσεις που ίσως να μην είναι εύκολο να τις διαχειριστεί, αλλά που δεν θα παραδώσει ποτέ τα όπλα, ακόμα κι αν όλα είναι εναντίον του. Είναι εκείνος ο χαρακτήρας που δεν θα διστάσει να κλάψει και να εκφράσει τους φόβους και τις αγωνίες του, αλλά που στο τέλος θα χαμογελάσει με αισιοδοξία και θα πιστέψει πως όλα θα πάνε καλά. Και θα σε κάνει κι εσένα να το πιστέψεις. Είναι ο ήρωας εκείνος που σε κάνει να γελάς, που μπορεί να σε εκνευρίζει όταν δεν είναι συγκεντρωμένος που όμως, ακόμα κι αν δεν έχει την κατάρτηση ή το ταλέντο κάποιων άλλων, πάντα είναι εκείνος που θα σώσει μια κατάσταση και αυτό, γιατί βλέπει πιο μακριά, βλέπει με τα μάτια της καρδιάς και όχι απόλυτα με της λογικής.
- Τα μηνύματα που περνάει η σειρά, με απλό και άμεσο τρόπο, είναι πάρα πολύ ωραία, συγκινητικά και κυρίως, αληθινά και βγαλμένα μέσα από τη ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις. Μιλάει για την αξία της οικογένειας, είτε αυτή είναι αίμα μας, είτε όχι. Για την δύναμη της φιλίας, αλλά και για την ενότητα ανάμεσα στα αδέρφια, όσο διαφορετικά κι αν είναι. Μιλάει για την απώλεια και το τι μπορεί να κάνει αυτή στη ζωή μας, να μας ισοπεδώσει και την ίδια στιγμή, να μας κάνει πιο δυνατούς, να μας δώσει ένα κίνητρο, μια θυσία, να γίνει αξία. Μιλάει για την αγάπη και για την πίστη στο ότι μπορούμε πάντα να κάνουμε το καλό, αρκεί να είναι η πρώτη μας επιλογή και όχι η τελευταία. Μιλάει για την πίστη στο διαφορετικό, για το ότι πρέπει να εξετάζουμε και τις δύο όψεις ενός νομίσματος και να μην κρίνουμε επιπόλαια. Μόνο έτσι δίνουμε ευκαιρίες, μόνο έτσι μπορεί ο άλλος να αποδείξει ποιος είναι και αυτό, είναι αυτό που τελικά θα επιλέξει.
- Ναι, ναι... έχει και δράση, μην ανησυχείτε. Δεν είμαι μόνο χιούμορ ή μελό συναίσθημα. Όπως
είπα και πιο πάνω, συνδυάζει τα πάντα όλα και μάλιστα, με τεράστια επιτυχία. Οι εχθροί είναι πάρα πολλοί, μερικοί έρχονται από εκεί που δεν το περιμένεις ενώ παρασκηνιακά, παίζοντας μεγαλύτερα παιχνίδια από αυτά που φανταζόμαστε. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα αρκετές ανατροπές κι εκπλήξεις, αρκετές αναταραχές στις σχέσεις μεταξύ των πρωταγωνιστών και μη, αλλά και πολλές σκηνές δράσης που ομολογουμένως, εξαιτίας της έντασής τους είναι εντυπωσιακές, ειδικά όσο τα επεισόδια προχωράνε και το επίπεδο ανεβαίνει.

ΤΟ OST ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ:
Ακολουθώντας το ρεύμα της εποχής, η σειρά έχει 2 opening themes και αντίστοιχα, 2 ending themes, με την αλλαγή να γίνεται στο 13ο επεισόδιο της σειράς, όπως και είθιστε πλέον. Το opening των πρώτων 12 επεισοδίων είναι το "Core Pride" του Ιαπωνικού ροκ συγκροτήματος Uverworld, ενώ το opening των επόμενων επεισοδίων είναι το "In My World" του επίσης Ιαπωνικού ροκ συγκροτήματος, ROOKiEZ is PUNK'D. Το ending των πρώτων 12 επεισοδίων είναι το "Take Off", ερμηνευμένο από τη Νοτιοκορεάτικη αγορίστικη μπάντα 2PM, ενώ το ending των επόμενων επεισοδίων είναι το "Wired Life" ερμηνευμένο από την πολύ διάσημη Ιαπωνίδα ερμηνεύτρια Meisa Kuroki. Όλα τα music songs της σειράς είναι εξαιρετικά και πολύ αγαπημένο, έχοντας φανατικό κοινό. Στις 22 Ιουνίου 2011, κυκλοφόρησε το 1ο ολοκληρωμένο album με όλη τη background μουσική του anime, 18 κομματιών σύνολο, σε σύνθεση Hiroyuki Sawano. Στις 28 Σεπτεμβρίου 2011 κυκλοφορεί με 20 κομμάτια το 2ο album της σειράς που εκτός από τη μουσική σύνθεσή της περιλαμβάνει και τα themes των τίτλων έναρξης και τέλους, ενώ την ίδια χρονιά κυκλοφόρησαν και 4 mini albums με τα openings και endings και τις διασκευές τους.

Ao no Exorcist 1st Opening



Ao no Exorcist 1st Opening Full Song



Ao no Exorcist 1st Ending



Ao no Exorcist 1stEnding Full Song



Ao no Exorcist 2nd Opening



Ao no Exorcist 2nd Opening Full Song



Ao no Exorcist 2nd Ending



Ao no Exorcist 2nd Ending Full Song



ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Απολαυστικό, διασκεδαστικό, ένα οπτικό θέαμα που δεν μπορείς να μην απολαύσεις, εικόνα και ήχος που σε καθηλώνουν από την πρώτη στιγμή, χιουμοριστικό αλλά παράλληλα γεμάτο συναισθήματα και μηνύματα περί ανθρωπίνων σχέσεων που δεν περνάνε απαρατήρητα και που σίγουρα, σε προβληματίζουν, αν θες να αφήσεις τον εαυτό σου να φτάσει ως εκεί. Όπως ήδη προείπα, ο Rin, είναι από τους χαρακτήρες εκείνους που με συγκινούν βαθύτατα. Θέλει να είναι φυσιολογικός, παρά που γνωρίζει πολύ καλά πως μόνο στην κατηγορία αυτή δεν ανήκει. Και όμως, το προσπαθεί, το παλεύει και ό,τι κι αν συμβαίνει, δεν το βάζει κάτω, ούτε σταματά να χαμογελά και αυτό, τον κάνει πιο ανθρώπινο απ' όσο μπορεί να του επιτρέπει θεωρητικάη φύση του. Είναι ένα παράδειγμα χαρακτήρα με τον οποίο αξίζει να ταυτιστούμε και να προσπαθήσουμε να υιοθετήσουμε κάτι από τον τρόπο ζωής, σκέψης και κυρίως, έκφρασης των συναισθημάτων του. Και ο λόγος που εστιάζω τόσο πολύ στον χαρακτήρα και όχι στην ιστορία, είναι γιατί εκείνος χτίζει την ιστορία, την δικιά του και των γύρω του. Γιατί είναι μια προσωπικότητα τόσο έντονη και ζωντανή που το να μην σε επηρεάσει όταν βρίσκεται γύρω σου, δεν γίνεται και παρά που γεννήθηκε μέσα από το σκοτάδι, εκμπέμπει τόσο φως που δεν μπορείς να το περιγράψεις. Αυτός είναι ο Rin, αυτή είναι η ιστορία του και όπως ανακοινώθηκε, έχει πάρει ήδη το πράσινο φως για μια δεύτερη season που αναμένεται να ξεκινήσει, όταν το manga προχωρήσει λίγο ακόμα, ώστε να δώσει το ανάλογο υλικό στους δημιουργούς. Ελπίζω η ώρα αυτή να μην αργήσει.