Τον Παρασκευά Ακαμάτη, τον γνώρισα μέσω του συγγραφικού του έργου και πολύ πρόσφατα, γνωριστήκαμε και ηλεκτρονικά χάρη στην τεχνολογία και το Facebook (είδατε πως δεν πρέπει να απορρίπτεται;). Αστείος, ανατρεπτικός, με καυστικό χιούμορ, καταφέρνει να ξεχωρίσει, όχι μόνο εξαιτίας της ιδιαίτερης φύσης των βιβλίων του αλλά κι εξαιτίας της εξαιρετικά ενδιαφέρουσας προσωπικότητάς του.
Σήμερα λοιπόν, έχω την χαρά και την τιμή να φιλοξενώ τον Παρασκευά στο "σπίτι" μου, ο οποίος, με αφορμή την έκδοση του νέου βιβλίου, "Ζωνιανά Gold", δέχτηκε να μας παραχωρήσει μια ιδιαίτερη συνέντευξη την οποία κι ελπίζω να απολαύσετε, όσο απόλαυσα κι εγώ.
Λοιπόν, Παρασκευά, μίλησε μας λίγο για τον εαυτό σου. Ποιος είσαι; Με τι σου αρέσει να ασχολείσαι πέραν της συγγραφής;
Ασχολούμαι μανιωδώς με τη θάλασσα. Ζω σχεδόν πάνω της και δεν νομίζω ότι μπορώ να απομακρυνθώ και πολύ. Μου παρουσιάζονται έντονα σύνδρομα στέρησης μετά από μερικές μέρες μακριά της, καμιά φορά και μετά από ώρες. Μου αρέσει επίσης η παρέα με τα αδέσποτα και το νυχτερινό περπάτημα στις πόλεις. Εκείνες τις νύχτες αναρωτιέμαι κι εγώ… ποιος είμαι;
Τι σε οδήγησε στην απόφαση να γράψεις το πρώτο σου βιβλίο;
Πρώτα πρώτα η αδήριτη ανάγκη να τα κονομήσω χοντρά και ταυτόχρονα να μου λένε όλοι και όλες «μα είναι αριστούργημα χρυσέ μου»! Μετά υπήρχε και η αβάσταχτη τυραννία της πραγματικότητας. Ώρες ώρες δεν καταπίνεται με τίποτα η άτιμη. Βοήθησαν βέβαια και τα κατάξανθα μακριά μαλλιά της φαντασίας. Μου αρέσει να της τα τραβάω καμιά φορά.
Ποια ήταν η έμπνευσή σου για το "Ζωνιανά Gold";
Ζούμε στον τόπο του απόλυτου παραλογισμού. Τι άλλη έμπνευση θα μπορούσε να ζητήσει ένας συγγραφέας σουρεαλιστικών κωμωδιών;
Ποιες είναι οι ομοιότητες που έχεις με τον Παρασκευά του βιβλίου σου;
Έχουμε περίπου το ίδιο άθλιο χτένισμα και ολόιδιες προτιμήσεις στην μουσική. Έχει δει πολλές από τις αγαπημένες μου ταινίες και θεωρεί κι αυτός (όπως ακριβώς κι εγώ) την διασημότητα ως έναν ηλίθιο τρόπο για να εξαγοράσεις σεξ χαμηλού επιπέδου. Μας χωρίζει βέβαια άβυσσος στις προτιμήσεις για τα χρώματα της ιδανικής (νυχτο)πεταλούδας καθώς επίσης θεμελιώδεις διαφωνίες και στην επιλογή παγωτών.
Οι υπόλοιποι χαρακτήρες της ιστορίας σου, είναι εμπνευσμένοι από πρόσωπα οικεία σε σένα;
Μ’ αρέσει ο ρεαλισμός στους χαρακτήρες της ιστορίας μου. Μια πορνοηθοποιός είναι εμπνευσμένη από μία υπουργό (που θα έπρεπε να είναι πορνοηθοποιός) και ένας πρωθυπουργός από έναν πρωθυπουργό (που δεν θα θέλαμε να είναι πορνοηθοποιός). Δύο νεαρές που πρωταγωνιστούν στο βιβλίο με το ακανθώδες όνομα «Δίδυμοι Πύργοι», λόγω μιας ανατομικής τους δυσπλασίας είναι εμπνευσμένες από τους δίδυμους πύργους και ο σκύλος που λέγεται «Φραπέ» από τον σκύλο μου που πίνει φραπέ.
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου σου αναφέρεται πως παρ' ολίγον, αντί για "Ζωνιανά Gold", να πάρει τον τίτλο "Χωρίς ψεύτικα βυζιά". Γιατί δεν έμεινες στην αρχική σου ιδέα;
Κάναμε μια πολύωρη σύσκεψη στο γραφεία του εκδότη για το θέμα του τίτλου. Επειδή μας είχε ήδη γίνει πρόταση το βιβλίο να γυριστεί ταινία με τον τίτλο «Χωρίς Ψεύτικα Βυζιά», δεν θέλαμε να προκαλέσουμε σύγχυση. Αν και συνήθως η σύγχυση, μαζί με δυο φέτες γέλιου, είναι το αγαπημένο μου ποτό.
Βλέποντας την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη χώρα μας, θεωρείς πως, σε έναν βαθμό τουλάχιστον, το βιβλίο σου είναι προφητικό;
Είναι τόσο προφητικό που στο χωριό όλοι έχουν αρχίσει να με ρωτάνε πως θα πάει το χρηματιστήριο και τι καιρό θα κάνει τα επόμενα Χριστούγεννα. Στα «Ζωνιανά Gold” περιγράφω μια μελλοντική εποχή, όπου το μόνο πράγμα που παίζει η ελληνική τηλεόραση είναι σήριαλ αφρικανικής (λόγω χαμηλού κόστους) προέλευσης. Να φανταστείτε ότι ένα μήνα μετά την κυκλοφορία του βιβλίου έκλεισε η ΕΡΤ. Τώρα μαθαίνω αφρικάνικα και περιμένω από ώρα σε ώρα το Star Channel να κάνει την αρχή για να δουλέψω ως μεταφραστής.
Θα σε γοήτευε η ιδέα να δεις το μυθοπλαστικό σκέλος του βιβλίου σου να γίνεται πραγματικότητα και αν ναι, σε ποιο επίπεδο;
Θα με γοήτευε αν άρχιζε να γυρίζεται η ταινία (με τίτλο «Χωρίς Ψεύτικα Βυζιά») και με καλούσαν ως σεναριογράφο. Έχω πλάσει μια πολιτική αλληγορία στην οποία θα είχαν σημαίνοντα ρόλο πολλοί πολιτικοί των ημερών μας.
Και τα δύο βιβλία που έχεις γράψει, διέπονται από ένα ιδιόμορφο, καυστικό χιούμορ. Πιστεύεις πως αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που τα κάνει να ξεχωρίζουν; Πόσο σημαντικό είναι το χιούμορ στην καθημερινότητά σου;
Πιστεύω ότι η διακωμώδηση της πραγματικότητας (και κυρίως των εαυτών μας) αποτελεί ιερό χρέος. Παραφράζοντας τον Γκράουτσο (και δυστυχώς όχι τον Καρλ) Μαρξ, αρνούμαι να πάρω σοβαρά οποιονδήποτε παίρνει τον εαυτό του (ή εμένα) στα πολύ σοβαρά.
Θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου "αντισυμβατικό" συγγραφέα;
Αν αρχίσω να χαρακτηρίζω τον εαυτό μου, καήκαμε. Αυτή την (δυσάρεστη) δουλειά θα πρέπει να την κάνουν πάντα οι άλλοι ή έστω ο καθρέφτης.
Παρασκευά, πες μου την αλήθεια... το επίθετό σου είναι καλλιτεχνικό ψευδώνυμο ή είχες την τύχη να φέρεις από τη γέννα σου ως όνομα έναν τόσο κολακευτικό χαρακτηρισμό;
Τι μου τα θυμίσατε τώρα… η γέννα (όπως περιγράφω και στο βιογραφικό μου) ήταν ένα δράμα. Εκείνο το θερμό καλοκαιριάτικο μεσημέρι μέχρι και τα τζιτζίκια έκραζαν για την έλλειψη air condition. Αρνήθηκα να γεννηθώ αλλά η βεντούζα τράβηξε το κεφάλι μου προς τα έξω. Έριξα μια γρήγορη ματιά στο δωμάτιο και προσπάθησα να ξαναχωθώ μέσα. Ήταν αργά. «Να σας ζήσει», πετάχτηκε ο γιατρός που δεν είχε δει καλά τη φάτσα μου. Αν ήξερε ότι το όνομά μου ήταν Παρασκευάς Ακαμάτης, δεν θα είχε πει κουβέντα κι εγώ ακόμα μέσα θα ήμουν και θα την περνούσα όνειρο.
Ασχολείσαι με την συγγραφή κάποιου νέου βιβλίου αυτή την περίοδο ή χαλαρώνεις;
Κάποιοι επικίνδυνοι τύποι αποφάσισαν να διασκευάσουν σε θεατρικό το προηγούμενο βιβλίο μου (με τον περίφημο πια τίτλο «Σαμπάνια με Γύρο). Τους βοηθάω (ψυχολογικά) και χαλαρώνω τις νύχτες ακούγοντας ειδήσεις για την τύχη της χώρας.
Θεωρείς πως στην Ελλάδα δίνονται αρκετές ευκαιρίες σε νέους δημιουργούς να αναδείξουν το έργο τους;
Φυσικά! Ένα σωρό ευκαιρίες! Τι να πρωτοαναφέρω; Τα κρατικά βραβεία για τους νέους δημιουργούς και το κύρος που προσδίδουν; Την διεθνώς αναγνωρισμένη πανεπιστημιακή μας σχολή για την λογοτεχνία; Τις συνεχείς επιχορηγήσεις για μεταφράσεις έργων; Εγώ είμαι εξαιρετικά τυχερός γιατί η «Σαμπάνια με Γύρο» μεταφράστηκε ήδη σε 12 γλώσσες. Αλλά και ο κόσμος κάνει ό,τι μπορεί. Οι αναγνώστες έχουν γυρίσει την πλάτη τους στα ροζ ευπώλητα (εσώρουχα) και διαβάζουν πλέον ένα σωρό ενδιαφέροντα πράγματα. Επιβραβεύουν συνεχώς τους νέους ανθρώπους, που μπορούν πλέον να δουλεύουν απερίσπαστοι ως γκαρσόνια για 300 ευρώ τον μήνα. Να φανταστείτε ότι τώρα που μιλάμε στην Ελλάδα συντελείται ένα πολιτιστικό θαύμα!
Τι θα ήθελες να σου φέρει το μέλλον;
Ένα άτοκο καταβλακωτικό δάνειο, μια σειρά από καλές και πρόθυμες νύμφες, το νόμπελ και ένα κανό για δύο. Δεν ζητάω πολλά πράγματα εγώ, είμαι απλός άνθρωπος. Α, ξέχασα! Θα ήθελα να σταματήσει και ο γείτονας να κουρεύει το γκαζόν στις οκτώ το ξημέρωμα. Στερεί διαμάντια από την παγκόσμια λογοτεχνία κατ’ αυτό τον τρόπο, δεν το καταλαβαίνει;
Την παρουσίαση του "Ζωνιανά Gold" στο blog μας μπορείτε να την βρείτε στο παρακάτω link:
http://culture21century.blogspot.gr/2013/06/gold.html
Την παρουσίαση του "Ζωνιανά Gold" στο blog μας μπορείτε να την βρείτε στο παρακάτω link:
http://culture21century.blogspot.gr/2013/06/gold.html
.jpg)
.jpg)
Αναρτήσεις
