One shot manga της Minaduki Yuu, το "Toki no Maigo wo Sagashite!" των 5 κεφαλαίων και των 190 σελίδων, κυκλοφορίας του 2010, είναι ένα ευχάριστο και συμπαθητικό ανάγνωσμα, με μια περίεργη μεν, όχι υπερβολικά τραβηγμένη δε ιστορία την οποία, όχι μόνο δεν μετάνιωσα που διάβασα, αλλά κατά πάσα πιθανότητα, θα συνέστηνα σε όλους τους fans του είδους.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ MANGA:
Όντας ορφανός από τα 16 του χρόνια, ο Akito, ζει στο σπίτι της οικογένειας του Kou, του καλύτερού του φίλου, απ' όταν ήταν παιδιά. Όμως εξαιτίας ενός ατυχήματος, ο Akito, χάνει τη μνήμη του και είναι αδύνατον να θυμηθεί τα πρόσωπα που τον περιστοιχίζουν, τα μέρη τα οποία έχει επισκεφτεί στο παρελθόν ή να ανακαλέσει καταστάσεις της έως τώρα ζωής του. Ο Kou, ο οποίος και έχει περάσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής του με το να είναι ερωτευμένος με τον Akito, κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί προκειμένου να τον περιποιηθεί, αλλά και να τον βοηθήσει να επανέλθει στην πρότερή του κατάσταση, νιώθοντας ωστόσο την επιθυμία του να του εκφράσει τα συναισθήματά του, όλο και μεγαλύτερη. Και τελικά, αυτή η αμνησία, μήπως είναι μια νέα αρχή στη σχέση τους;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ:
- Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής. Ως προς τον σχεδιασμό του, το manga, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Όχι ότι είναι κακό, απλά, δεν έχει να προσφέρει κάτι το καινοτόμο ή έστω, κάτι στο οποίο έχει δοθεί αρκετά μεγάλη προσοχή στην λεπτομέρεια. Περισσότερο διεκπεραιωτικό θα το λέγαμε, με αρκετά πιο χοντρές γραμμές από το αποδεκτό και φτωχό backround, έστω κι αν εκφραστικά και όσον αφορά τα πρόσωπα, τα πράγματα είναι σαφέστατα καλύτερα.
- Το θέμα από την άλλη, είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον και έχει δοθεί με έναν πολύ όμορφο και αρκετά, ρεαλιστικό θα λέγαμε, τρόπο, χωρίς περιττές φλυαρίες, εισάγοντάς μας απευθείας στον πυρήνα της ιστορίας, με το παρελθόν να αναφέρεται περιστασιακά εδώ και 'κει, μόνο τόσο όσο χρειάζεται για να γίνουν κάποιες διευκρινίσεις, εστιάζοντας περισσότερο στο παρόν και το μέλλον.
- Ως προς την συναισθηματική προσέγγιση των χαρακτήρων, η συγγραφέας, έχει κάνει πολύ καλή δουλειά. Μας παρουσιάζει κάθε ψυχολογική μετάπτωση των ηρώων μέσα από ένα κλίμα λογικής και φυσικότητας, εξωτερικεύει τις καταπιεσμένες επιθυμίες αβίαστα και χωρίς να βιάζεται ή να προκαλεί αίσθημα απειλής και τελικά, είναι ξεκάθαρο το τότε, το τώρα, αλλά και το μετά της σχέσης ανάμεσα στους δύο, που δεν δικαιολογείται με τρόπο φτηνό, αλλά ουσιώδη και ειλικρινή.
- Η ιστορία, πέραν του ρομαντικού στοιχείου, στο οποίο και εστιάζει, δεν παραλείπει να θίξει και άλλα σημεία, όπως τους δεσμούς μια οικογένειας και πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν αυτοί στη ζωή μας, ή την σπουδαιότητα της αποδοχής των επιλογών μας και την στήριξη εκείνων που πραγματικά έχουμε ανάγκη και είναι σημαντικοί για εμάς.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Σίγουρα είναι ένα manga το οποίο έχει τις πολύ καλές του στιγμές, όπως επίσης, και τις σχετικά μέτριες. Ωστόσο, αν κληθούμε να κρίνουμε συνολικά το αποτέλεσμα, οφείλουμε να ομολογήσουμε πως αν και τεχνικά, και όσον αφορά το σχέδιο, δεν έχουμε κάτι το εντυπωσιακό που μας κερδίζει, το πετυχαίνει με το ρομαντικό, τρυφερό και καλοδουλεμένο basic story του, που μας προσφέρει γλυκόπικρες στιγμές κατά την διάρκεια της ανάγνωσης, προκαλώντας μας συναισθηματική αναστάτωση, μέχρι τουλάχιστον την ώρα του λυτρωτικού φινάλε. Απολαυστική είναι επίσης και η extra ιστορία που περιλαμβάνεται στο τεύχος, εκείνη των επίσης δύο κολλητών φίλων και συγκατοίκων, Nonaka και Nakaya, που μας επιτρέπει να δούμε μια διαφορετική οπτική ενός παρεμφερούς θέματος, αλλά και το short funny chapter των βασικών πρωταγωνιστών, που κλείνει το τεύχος... ή μήπως το ανοίγει;